مونونوکلئوز یا بیماری بوسه چیست ؟
تاریخ انتشار: ۲۰ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۹۰۰۴۸
مونونوکلئوز عفونی که به آن بیماری بوسه می‌گویند یکی از بیماری‌های عفونی است که با ویروسی به نام اپشتین بار ایجاد می‌شود.در این مطلب از پارس نیوز شما به طور کامل با این بیماری آشنا خواهید شد.
حتما از خود می‌پرسید که بیماری مونونوکلئوز چیست ! بیماری مونونوکلئوز عفونی که معمولا بیماری بوسه یا بیماری بوسیدن نامیده می‌شود، توسط ویروسی ایجاد می‌شود که اپشتین بار نام دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
جالب است بدانید که این بیماری از سرماخوردگی و آنفولانزا مسری‌تر نیست و احتمال انتقال کمتری دارید، اما از طریق استفاده از لیوان آلوده هم می‌توان به آن مبتلا شد. بیشتر افرادی که این بیماری را می‌گیرند، جوان یا نوجوان هستند. همچنین این گروه از بیماران بیشتر علائم را نشان می‌دهند. کودکان معمولا علائم کمتری نشان می‌دهند و کمتر به این بیماری مبتلا می‌شوند.
همچنین در پارس نیوز بخوانید : بوسه‌ای از جنس عفونت !
همانگونه که در ابتدای مطلب نیز به آن اشاره شد، بیماری مونونوکلئوز نوعی بیماری مربوط به دهان است. در حقیقت با ابتلا به این بیماری نوعی غده عفونی و متورم در دهان شما ایجاد می‌شود و رشد می‌کند. این غده عفونی بسیار مضر بوده و ویروس ایجاد کننده آن در گروه ویروس ایجاد کننده تبخال قرار دارد. در ادامه به تفصیل در مورد علل ایجاد مونونوکلئوز صحبت می‌کنیم:
بیماری مونونوکلئوز یک بیماری عفونی است، که ویروس اپشتین بار یا آواستین عامل ایجاد آن است. این ویروس در گروه عوامل ایجاد کننده تبخال قرار دارد، و سلول‌های مخاطی و لنفوسیت‌های دهانی را هدف قرار می‌دهد. این عفونت دهانی که باعث درگیری سلول‌های مخاطی دهان می‌شود، بزاق دهان فرد را آلوده می‌کند. از این رو ممکن است در اثر بوسیدن از فردی به فرد دیگر منتقل شود. به همین دلیل است که به مونونوکلئوز بیماری بوسه نیز گفته می‌شود. عامل انتقال این بیماری معمولا مخاط دهان و بینی، خون و مایع منی است. بنابراین هر گونه تماس نزدیک با افراد آلوده، می‌تواند منجر به انتقال بیماری شود. ویروس ایجاد کننده این بیماری ممکن است حدود دو الی شش هفته در حالت خاموشی باقی بماند. اما پس از آن با بروز علائم در فرد نمود پیدا می‌کند. هر گونه عطسه، سرفه، انتقال خون، پیوند اعضا، استفاده از لیوان یا ظرف غذای مشترک و به عبارت دیگر هر گونه ارتباط نزدیک با فرد آلوده ممکن است باعث انتقال این بیماری شود. اما در حالت کلی رفت و آمد معمولی با افراد بیمار با رعایت فاصله معمول نمی‌تواند منجر به انتقال آن شود. معمولا افرادی که در محل‌های پر رفت‌وآمد و یا مراکز درمانی حضور دارند، و یا افرادی که به دلایل مختلفی سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند. هر فرد معمولا تنها یک بار به این ویروس مبتلا می‌شود. بنابراین آنتی‌بادی‌های تولید شده در بدن فرد می‌توانند تا پایان عمر از او محافظت کنند. مونونوکلئوز معمولا با چه علائمی همراه است ؟بیماری مونونوکلئوز نیز مانند هر بیماری عفونی دیگری با علائم و نشانه‌هایی همراه است. هر چند این علائم در همه افراد به صورت یکسان بروز نمی‌کند. اما در ادامه لیستی از رایج‌ترین علائم این بیماری را برای شما گردآوری کرده‌ایم.
تب سردرد عفونت گلو خستگی بیش از حد معمول بروز برآمدگی متورم و عفونی در گردن یا زیر گلو لوزه‌های متورم با تنفس دشوار جوش‌های پوستی عفونی وجود لکه‌های سفید در پشت حلق بی‌اشتهایی تورم غدد لنفاوی پشت گردن افزایش احتمال ابتلا به هپاتیت و یرقان بزرگ شدن طحال و احساس درد در قسمت بالای شکم کم خونی بزرگ شدن کبددر حالت کلی هیچ راهی برای پیشگیری از این بیماری وجود ندارد. زیرا از طرفی هیچ واکسن تایید شده‌ای برای ایمن‌سازی شما در برابر این بیماری وجود ندارد. از طرفی ویروس ایجاد کننده این بیماری به گونه‌ای است که می تواند، حتی پس از برطرف شدن نیز در بدن باقی بماند. بنابراین بزاق فرد آلوده تا آخر عمر می‌تواند منجر به انتقال این بیماری شود.
عدم استفاده از لیوان، قاشق و ظروف مشترک و پرهیز از بوسیدن افراد دارای علائم و یا افرادی که به تازگی بهبود یافته‌اند نیز می‌تواند راهی برای پیشگیری از آن باشد.
همه افراد بالغ بالای 35 سال، احتمال ابتلا به این بیماری را دارند. اما با توجه به اینکه هر فرد تنها یک بار در زندگی خود به این بیماری دچار می‌شود، بنابراین آنتی‌بیوتیک تولید شده در بدن برای مقابله با این ویروس تا آخر عمر برای فرد کافی خواهد بود.
چه افرادی بیشتر در معرض ابتلا به بیماری بوسه هستند ؟احتمال ابتلا به ویروس اپشتین-بار در سن ورود به مدرسه و سن نوجوانی تا جوانی بسیار بیشتر است. معمولا کودکان علائمی ندارند، اما نوجوانان و جوانان دچار علائم مونونوکلئوز می‌شوند. البته هر فردی فارغ از سن‌وسالش ممکن است به مونونوکلئوز مبتلا شود.
زمانی‌که فردی به بیماری مونونوکلئوز مبتلا می‌شود، ویروس تا آخر عمر در گلو و سلول‌های خونی او باقی می‌ماند.مونونوکلئوز علائم مختلفی دارد که ممکن است خفیف تا شدید باشند. این علائم به‌تدریج و حدود ۴ تا ۶ هفته بعد از تماس با ویروس بروز می‌کنند و حدود ۴ هفته یا بیشتر طول می‌کشند. مهم‌ترین این علائم عبارت‌اند از:
خستگی شدید؛ تب؛ گلودرد؛ ورم گره‌های لنفی در گردن، زیربغل یا کشاله ران؛ سردرد؛ کاهش اشتها؛ درد یا ضغف عضلانی؛ جوش؛ بزرگ‌شدن طحال یا کبد. بثورات پوستی مونونوکلئوزیکی دیگر از علائمی که ممکن است این بیماری ایجاد کند، راش‌های پوستی است. راش‌های پوستی و قرمز این بیماری در جلو و پشت بدن ایجاد می‌شوند. می‌توان این راش‌ها را به خوبی از دیگر راش‌ها تشخیص داد و تفکیک کرد. این علامت از اختصاصی‌ترین علائم این بیماری است. البته که این علامت متناسب با هر فرد ایجاد می‌شود و از فردی به فرد دیگر تغییر می‌کند. همچنین تنها علامتی که در این بیماری ایجاد می‌شود، راش پوستی نیست.
ویروس‌های عامل مونونوکلئوز بسیار مسری هستند و ممکن است در تماس با مایعات بدن فرد دچار عفونت از جمله بزاق او ویروس را بگیرید. این ویروس‌ها به روش‌های مختلفی منتقل می‌شوند از جمله:
انتقال خون؛ سرفه و عطسه؛ بوسیدن؛ اشتراک غذا و نوشیدنی یا خوردن غذا از ظرف مشترک؛ پیوند عضو؛ تماس جنسی.هرچند بیماری بوسه خودبه‌خود از بین می‌رود، ویروس در بدن شما باقی می‌ماند. به همین دلیل این افراد معمولا بیشتر از یک بار به بیماری مبتلا می‌شوند. وجود علائم با فعالیت مجدد ویروس اپشتین-بار نادر است، اما می‌توانید ویروس را به دیگران منتقل کنید. همچنین افرادی با سیستم ایمنی ضعیف ممکن است بیشتر از یک بار دچار علائم بیماری شوند.
مونونوکلئوز عفونی در بزرگسالان شایع تر است ؟این بیماری بیشتر در نوجوانان، جوانان و مخصوصا دانشجویان دیده می‌شود. علت شیوع بیشتر آن در این گروه سنی قابل حدس زدن است. بوسیدن بین جوانان در این سنین شایع‌تر است و معمولا در این گروه توجه و دقت کمتری به سلامتی وجود دارد. بنابراین اگر به شخصی نزدیک می‌شوید یا کسی را در آغوش می‌گیرید و می‌بوسید، باید هزینه‌ی چنین نزدیکی‌هایی را هم به جان بخرید!
مونونوکلئوز عفونی در کودکان هم دیده می شود ؟ (ویروس مونونوکلئوز کودکان)این بیماری کمتر در کودکان دیده می‌شود. معمولا کودکان کمتر به این بیماری مبتلا می‌شوند و این علائم را با شدت کمتری نشان می‌دهند. تشخیص این بیماری در کودکان معمولا به درستی انجام نمی‌شود و بیماری‌های دیگر را پای این ویروس می‌نویسند و درمان‌های دیگری را در پیش می‌گیرند تا بیماری خود به خود درمان شود.
این بیماری یک دوره‌ی نهفتگی نسبتا طولانی دارد که در کودکان کوتاه‌تر هم هست. این دوره بین ۴ تا ۶ هفته است. مونونوکلئوزیس در بسیاری از بیماران بعد از چند هفته خوب می‌شود. اما در برخی دیگر ممکن است که تا مدت‌ها آنها را درگیر کند. مخصوصا علائم تورم غدد لنفاوی در آن ماندگار شود.
مونونوکلئوز عفونی مزمن در افراد بسیار کمی بروز می‌کند که بیمار نمی‌تواند با ویروس مبارزه کند و آن را از بین ببرد. این ویروس در بدن شما می‌ماند و شروع به رشد و تکثیر می‌کند. در خون و ارگان‌های بدن شما باقی می‌ماند و ایجاد مشکلات جدی می‌کند.
بیماری بوسه و سرطانبیماری بوسه یا مونونوکلئوز عفونی که توسط ویروس اپشتین-بار (EBV) ایجاد می‌شود، در برخی موارد می‌تواند با افزایش خطر برخی انواع سرطان مرتبط باشد. این ارتباط به ویژه در مورد سرطان‌هایی است که با سیستم لنفاوی و سیستم ایمنی بدن مرتبط هستند. مثال‌هایی از سرطان‌های مرتبط با EBV عبارتند از:
لنفوم هوچکین و غیرهوچکین: ویروس EBV می‌تواند باعث تحریک و تغییر سلول‌های لنفاوی شده و احتمال بروز این نوع سرطان‌ها را افزایش دهد. سارکوم کاپوزی: در افرادی که سیستم ایمنی آنها به دلیل عفونت‌هایی مانند HIV تضعیف شده، ویروس EBV می‌تواند در توسعه سارکوم کاپوزی نقش داشته باشد. سرطان نازوفارنکس: این نوع سرطان که در ناحیه بالایی حلق رخ می‌دهد، با عفونت‌های EBV مرتبط است.برخی از بیماری‌ها به هم مرتبط هستند. مثلا کسانی که بیماری الف را می‌گیرند، خیلی احتمال دارد که بعدا بیماری ب را از خود نشان دهند. در بیماری بوسه و ام اس هم این مسئله وجود دارد. اکثر کسانی که به ام اس مبتلا می‌شوند، قبلا به بیماری مونونوکلئوز عفونی مبتلا شده‌اند. بنابراین در کسانی که بیماری بوسیدن می‌گیرند، این موارد، مثلا ام اس، خیلی بررسی می‌شوند. بنابراین بیماری مولتیپل اسکلروزیس با ویروس اپشتین بار مرتبط است.
تشخیص مونونوکلئوز عفونی چگونه انجام می شود ؟تشخیص مونونوکلئوز عفونی معمولاً با ترکیبی از بررسی علائم بالینی، سابقه پزشکی و آزمایش‌های خونی انجام می‌شود. روش‌های تشخیصی شامل موارد زیر هستند:
معاینه پزشکی: پزشک علائمی مانند تورم غدد لنفاوی، تورم طحال یا کبد و تب را بررسی می‌کند. آزمایش خون: برای بررسی وجود آنتی‌بادی‌های مخصوص به ویروس اپشتین-بار یا تغییرات خاص در گلبول‌های سفید خون که معمولاً در مونونوکلئوز عفونی دیده می‌شود. تست مونواسپات: این تست برای تشخیص وجود آنتی‌بادی‌های خاص در برابر EBV در خون استفاده می‌شود. شمارش کامل خون (CBC): برای بررسی تعداد و نوع سلول‌های خونی، به ویژه گلبول‌های سفید. آزمایش‌های تکمیلی: در مواردی که نیاز به اطلاعات بیشتر باشد، ممکن است آزمایش‌های تکمیلی مانند آزمایش خون برای بررسی عملکرد کبد انجام شود.ترکیب ارزیابی‌های بالینی و آزمایشگاهی به پزشک کمک می‌کند تا تشخیص دقیقی از وجود یا عدم وجود مونونوکلئوز عفونی ارائه دهد.
تست مونونوکلئوز عفونی یا آزمایش مونونوکلئوز عفونیتست مونواسپات یا تست پائول-بانل، یک روش آزمایشگاهی است که برای تشخیص سریع مونونوکلئوز عفونی استفاده می‌شود. این تست با بررسی واکنش آنتی‌بادی‌های خاص در خون فرد به ویروس اپشتین-بار (EBV) انجام می‌پذیرد. در تست مونواسپات، نمونه خون فرد مورد بررسی قرار می‌گیرد تا مشخص شود آیا گلبول‌های سفید خون با حضور آنتی‌ژن‌های خاص واکنش نشان می‌دهند یا خیر. این واکنش معمولاً به صورت تشکیل توده‌هایی از سلول‌ها (آگلوتیناسیون) قابل مشاهده است.
اگر نتیجه تست مثبت باشد، نشان‌دهنده وجود آنتی‌بادی‌های خاص در برابر EBV در خون فرد است و این می‌تواند به عنوان یک نشانه برای تشخیص مونونوکلئوز عفونی تلقی شود. با این حال، این تست همیشه دقیق نیست و گاهی ممکن است نتایج غلط مثبت یا غلط منفی داشته باشد. بنابراین، پزشکان ممکن است از آزمایش‌های تکمیلی دیگری نیز برای تأیید تشخیص استفاده کنند.
درمان مونونوکلئوز عفونی عمدتاً متمرکز بر تسکین علائم و حمایت از سیستم ایمنی بدن است، زیرا هیچ درمان دارویی مشخصی برای خود ویروس وجود ندارد. در اینجا به بخش‌های مختلف درمان اشاره می‌کنم:
درمان دارویی مونونوکلئوز عفونی چیست ؟مسکن‌ها و تب‌برها موثر هستند. برای تسکین درد و کاهش تب، داروهایی مانند ایبوپروفن یا استامینوفن توصیه می‌شوند. استراحت کافی برای بهبودی سریع‌تر حیاتی است. نوشیدن مایعات به کاهش علائم کمک می‌کند و از کم آبی بدن جلوگیری می‌کند.
طول دوره درمان مونونوکلئوز عفونی چقدر است ؟دوره درمان متغیر است و به شدت علائم بستگی دارد. در بسیاری از موارد، علائم ظرف چند هفته بهبود می‌یابند، اما خستگی ممکن است برای مدتی طولانی‌تر ادامه یابد.
درمان گیاهی مونونوکلئوز و درمان مونونوکلئوز عفونی در طب سنتیقبل از شروع هر گونه درمان خودسرانه یا گیاهی، مشورت با پزشک توصیه می‌شود تا از تداخل دارویی یا واکنش‌های نامطلوب جلوگیری شود. برخی از روش‌های گیاهی شامل موارد زیر هستند:
چای‌های گیاهی: برخی چای‌های گیاهی مانند چای بابونه یا زنجبیل می‌توانند به تسکین علائم کمک کنند. عسل: به دلیل خواص ضد میکروبی و التیام‌بخشی، مصرف عسل توصیه می‌شود. ویتامین‌ها و مواد معدنی: مکمل‌هایی مانند ویتامین C و زینک ممکن است به تقویت سیستم ایمنی کمک کنند.ممکن است علائم مونونوکلئوز شدید باشند و این بیماری داشتن زندگی معمول را برای فرد مشکل کند. خوشبختانه این علائم به‌تدریج با درمان‌های خانگی بهبود می‌یابند. ممکن است تا چند ماه احساس خستگی کنید. می‌توانید در این مدت با استراحت کافی و مصرف مایعات از خودتان محافظت کنید. همچنین برای جلوگیری از پارگی طحال باید از فعالیت‌های شدید خودداری کنید.
زمان مراجعه به پزشکدر صورت تجربه بعضی از علائم باید به پزشک مراجعه کنید، از جمله:
سختی در بلع یا تنفس؛ سرگیجه یا غش؛ ضعف شدید عضلانی در بازوها یا پاها؛ درد بدنی شدید؛ تب بالای مقاوم؛ سردرد شدید؛ درد شدید در بالا و چپ شکم. بیماری بوسه و بارداریمادران مبتلا به بیماری بوسه ناشی از ویروس اپشتین-بار معمولا بارداری سالمی دارند. اگر تبی دارید که ممکن است احتمال سقط جنین یا زایمان زودرس را افزایش دهد، به پزشک اطلاع دهید. البته احتمالش کم است که ویروس اپشتین-بار در دوران بارداری یا شیردهی به کودک منتقل شود و کودکان معمولا دچار علائم مونونوکلئوز نمی‌شوند. اگر مونونوکلئوز دوران بارداری ناشی از سایتومگالوویروس باشد، ممکن است روی جنین هم اثر بگذارد و در این مورد باید با متخصص زنان و زایمان صحبت کنید.
بیماری مونونوکلئوز همانند هر بیماری دیگری ممکن است با عوارضی همراه باشد. عوارض ناشی از این بیماری می‌توانند بسیار جدی باشند. در ادامه به بررسی هر کدام از این عوارض می‌پردازیم.
لوزه‌های متورملوزههای متورم یکی از علائم بیماری است. لوزه‌ها طی این بیماری ممکن است راه تنفس شما را باریک و بلع یا تنفس از طریق دهان را سخت‌تر کنند.
طحال بزرگ شدهدر صورتی که بیماری شدید شود، طحال ممکن است به‌طور ناگهانی بترکد. این باعث درد شدید در سمت چپ بالای شکم خواهد شد. اگر چنین دردی دارید، سریعاً به اورژانس مراجعه کنید. در صورتی که طحال ترکیده باشد، فرد ممکن است به جراحی نیاز داشته باشد.
مشکلات کبدییکی از عوارض جانبی این بیماری به‌وجود آمدن مشکلات کبدی است. از جمله این بیماری‌ها می‌توان به هپاتیت یا یرقان اشاره کرد.
مشکلات خونیمشکلات خونی جزء عوارض جانبی نادری است که ممکن است پس از بیماری بوسه به آن مبتلا شوید. در این حالت بدن ممکن است تعداد زیادی از گلبول‌های قرمز خون را از بین ببرد (کم خونی همولیتیک) یا ممکن است خون شما پلاکت کافی نداشته باشد (ترومبوسیتوپنی).
مشکلات قلبیالتهاب عضله قلب (میوکاردیت) و تپش قلب شدید و نامنظم از دیگر عوارض جانبی این بیماری به شمار می‌روند.
مشکلات سیستم عصبیمشکلات عصبی ناشی از این بیماری شامل تشنج، التهاب مغز (آنسفالیت) یا التهاب بافت‌های پوشاننده مغز (مننژیت) هستند.
اگر سیستم ایمنی بدن شما به دلیل بیماری مانند ایدز یا به دلیل مصرف داروهای خاصی ضعیف شده باشد، احتمال بروز عوارض جدی ناشی از این بیماری بیشتر خواهد بود.
| طحال برجسته و ورم کرده و التهاب گلو | سندرم فرسایشی مزمن |
| ورم غدد لنفاوی | مشکلات قلبی |
| تب | عفونت‌های ثانویه |
| تاول دهان | مشکلات تنفسی |
| بدن درد یا کوفتگی | تضعیف سیستم ایمنی |
پیشگیری از بیماری بوسه یا مونونوکلئوز عفونی که عمدتاً توسط ویروس اپشتین-بار (EBV) ایجاد می‌شود، شامل روش‌های زیر است:
اجتناب از تماس نزدیک: پرهیز از بوسیدن یا به اشتراک گذاشتن ظروف، لیوان‌ها و وسایل غذاخوری با افرادی که مبتلا به مونونوکلئوز هستند یا علائم آن را دارند. رعایت بهداشت دست: شستن مرتب دست‌ها با آب و صابون برای کاهش خطر انتقال ویروس. استفاده از ماسک در صورت لزوم: در صورتیکه در معرض فرد مبتلا به مونونوکلئوز یا سایر عفونت‌های تنفسی قرار دارید، استفاده از ماسک می‌تواند مفید باشد. پرهیز از به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی: مانند مسواک، حوله و سایر وسایلی که ممکن است با بزاق تماس داشته باشند. تقویت سیستم ایمنی بدن: از طریق رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم، خواب کافی و مدیریت استرس.این روش‌ها می‌توانند به کاهش خطر ابتلا به بیماری کمک کنند، اما توجه داشته باشید که ویروس EBV بسیار رایج است و بسیاری از افراد در طول زندگی خود به نوعی با این ویروس مواجه می‌شوند.
منبع: پارس نیوز
کلیدواژه: بیماری بیماری عفونی گلو درد مونونوکلئوز بیماری مونونوکلئوز عفونی مونونوکلئوز عفونی ویروس ایجاد کننده سیستم ایمنی بدن بیماری بوسیدن بیماری بوسه مبتلا می شوند آنتی بادی ایجاد می شود نشان می دهند دیده می شود غدد لنفاوی بیماری ها بدن شما لوزه ها سلول ها روش ها یک بار راش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۹۰۰۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اختلال ترس از فراموش شدن چیست؟
به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، بیشتر مردم امیدوارند که عزیزانشان از آنها به نیکی یاد کنند و طبیعی است که گهگاه نگران فراموش شدنشان باشند. اما برای برخی، ترس از فراموش شدن یا نادیده گرفته شدن را می توان به عنوان یک فوبیا در نظر گرفت.
بیشتر بخوانید: تله فوبیا یا اضطراب تلفن چیست؟آتازاگورافوبیا ترس غیرعادی از به یاد ماندن است. همچنین می تواند شامل ترس از فراموش کردن کسی یا چیزی باشد. اگر ترس شما شامل فراموش شدن توسط یک فرد یا گروه اجتماعی خاص باشد، ممکن است بخشی از یک نوع فوبیای اجتماعی در نظر گرفته شود.
این مقاله به ویژگی‌های ترس از فراموشی و همچنین علل، علائم و گزینه‌های درمانی این فوبیا می‌پردازد.
تعریف ترس از فراموش شدنآتازاگورافوبیا ترس شدید یا غیرمنطقی از فراموش شدن یا فراموش کردن کسی یا چیزی است؛ همچنین ممکن است شامل ترس از نادیده گرفته شدن یا جایگزین شدن باشد.
در برخی موارد، این وضعیت را می توان بخشی از فوبیای اجتماعی در نظر گرفت. تخمین زده می شود که ۱۵ میلیون آمریکایی با یک فوبیای اجتماعی زندگی می کنند. فوبیای اجتماعی زمانی است که ترس غیرمنطقی از قضاوت یا طرد شدن در یک موقعیت اجتماعی خاص دارید.
افراد مبتلا به آتازاگورافوبیا ممکن است اضطراب، استرس، یا وحشت ناتوان کننده ای را تجربه کنند که فقط به این فکر می کنند که فراموش می شوند. شما همچنین ممکن است علائم فیزیکی اضطراب مانند حالت تهوع، ضربان قلب سریع یا حتی یک حمله پانیک تمام عیار را هنگام مواجهه با ترس خود تجربه کنید.
ترس از فراموش شدن نیز ممکن است با نگرانی های خاص در مورد از دست دادن حافظه، مانند ترس از ابتلا به بیماری آلزایمر یا زوال عقل مرتبط باشد. این ترس ممکن است در حین مراقبت از فردی با این وضعیت ایجاد شود.
علائم آتازاگورافوبیا چیست؟
مانند بسیاری از فوبیاها، ترس از فراموشی می تواند با علائم روحی و جسمی همراه باشد. افراد مبتلا به آتازاگورافوبیا اگر واقعاً در یک موقعیت اجتماعی فراموش شوند یا نادیده گرفته شوند، یا زمانی که با فکر فراموش شدن یا فراموش کردن کسی یا چیزی مواجه شوند، ممکن است علائمی خاص را تجربه کنند.
علائم آتازاگورافوبیا ممکن است شامل موارد زیر باشد:ترس و اضطراب بیمارگونه زمانی که نادیده گرفته می شوند یا فراموش می شوند یا درک می کنند که ممکن است فراموش شوند.
دلهره و اضطراب شدید فقط به فکر فراموش شدن
اضطراب شدیدی که با خطر واقعی فراموش شدن تناسب ندارد
تجربه احساس فاجعه یا عذاب قریب الوقوع در مواجهه با موقعیتی که نگرانی از دست دادن حافظه یا فراموش نشدن را برمی انگیزد.
حالت تهوع یا ناراحتی شکمی
مشکل در خوابیدن
اجتناب از موقعیت‌های اجتماعی که در آنها احتمال فراموشی یا نادیده گرفته شدن وجود دارد
درد ناشی از تنش در نواحی خاصی از بدن
وحشت زدگی
علل آتازاگورافوبیا چیست؟فوبیا باعث واکنش استرس فرد می شود که به عنوان پاسخ جنگ یا گریز نیز شناخته می شود. دلایل متعددی وجود دارد که این پاسخ استرس ممکن است با ترس از فراموش شدن ایجاد شود، از جمله:
ژنتیک: ژن‌های خاصی که توسط والدین بیولوژیکی منتقل می‌شوند نقش مهمی در فوبیا و سایر اختلالات اضطرابی دارند.
تجربه یادگیری مشاهده شده: اگر یکی از والدین یا خواهر و برادر از همین موضوع می ترسد، ممکن است فرد یاد گرفته باشد که از فراموش شدن بترسد.
تجربه یادگیری مستقیم: سابقه تروما یا تجربه آسیب زا مانند فراموش شدن، پشت سر گذاشتن یا رها شدن یا از دست دادن والدین یا مراقب می تواند به ترس از فراموش شدن کمک کند.
تجربه یادگیری اطلاعاتی: قرار گرفتن در معرض افرادی که حافظه خود را از دست می دهند، مانند مراقبت از فرد مبتلا به زوال عقل یا آلزایمر، ممکن است منجر به ایجاد ترس از فراموشی شود.
آتازاگورافوبیا چگونه تشخیص داده می شود؟برای تشخیص آتازاگورافوبیا، یک متخصص سلامت روان به ویرایش پنجم « راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی » (DSM-۵)، کتابچه راهنمای رسمی انجمن روان‌پزشکی آمریکا مراجعه می‌کند.
DSM-۵ آتازاگورافوبیا را به عنوان یک وضعیت سلامت روان نمی شناسد، اما این وضعیت ممکن است به عنوان یک فوبیا خاص واجد شرایط باشد.
این راهنما از معیارهای تشخیصی زیر برای تشخیص فوبیای خاص استفاده می کند:
ترس پایدار است و بیش از شش ماه ادامه دارد.
از ترس به طور فعال اجتناب می شود و تقریباً همیشه باعث اضطراب فوری می شود.
ترس با خطر واقعی موقعیت تناسبی ندارد.
ترس باعث اختلال قابل توجهی در زمینه های اساسی عملکرد، از جمله عملکرد اجتماعی و شغلی می شود.
آتازاگورافوبیا چگونه درمان می شود؟گزینه های درمانی مختلفی وجود دارد که می تواند به بیمارانی که فوبیا دارند کمک کند. یک متخصص مراقبت های روان یک برنامه درمانی بر اساس علائمی که ارائه می دهید ایجاد می کند.
برخی از گزینه های درمانی مورد استفاده برای رفع ترس از فراموشی ممکن است عبارتند از:درمان شناختی رفتاری (CBT): این یک نوع گفتگو درمانی است که شامل تغییر افکار و رفتارهای فرد می شود. این به افراد کمک می کند تا یاد بگیرند که الگوهای تفکر ناسازگار (مشکل ساز) و رفتارهای مرتبط با فوبیای خاص خود را بهتر شناسایی و تغییر دهند. CBT یک درمان خط اول برای اختلالات اضطرابی در نظر گرفته می شود.
مواجهه درمانی: این درمان برای سال ها درمان اولیه برای فوبیا بوده است. به طور کلی شامل قرار دادن تدریجی یک فرد در معرض فوبیا به روشی ایمن برای کاهش اجتناب و کاهش ترس در طول زمان است.
میانجیگری ذهن آگاهی: این یک نوع تمرین مراقبه است که بر حضور کامل در لحظه فعلی تمرکز دارد. می تواند به شما در مدیریت سطوح اضطراب و ترس کمک کند.
دارو: گاهی اوقات از داروها برای کاهش علائم اضطراب که بخشی از فوبیا هستند، یا اگر همزمان علائم افسردگی یا یک اختلال اضطرابی اضافی وجود داشته باشد، استفاده می شود. داروها ممکن است شامل داروهای ضد اضطراب یا ضد افسردگی باشند.
خلاصه
ترس از فراموش شدن را آتازاگورافوبیا می نامند؛ وقتی فردی به این وضعیت مبتلا می شود، ترس شدیدی از فراموش شدن یا به یاد نیاوردن کسی یا چیزی وجود دارد. گزینه های درمانی مانند تکنیک های ذهن آگاهی، درمان شناختی رفتاری و دارو وجود دارد. کار با یک متخصص مراقبت های روان دارای مجوز می تواند به شما در مدیریت این وضعیت کمک کند.
منبع: سلامت نیوز
انتهای پیام/
کد خبر: 1228756 برچسب‌ها روان شناسی
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است